27 -అక్టోబర్ - 2010
ఎప్పటి లాగానే ఈ రోజు కూడా కొత్తదనమేమీ లేదు, అదే మరాఠీ గోల మద్య , అదే పాత ఫైల్ ఫార్మాట్ లో ఏదో వర్క్ చేసాను . ఏదో జీతం ఇస్తున్నారు కాబట్టి , కంపెనీ కి నేను ఇప్పుడు చెయ్యాల్సి ఉంది కాబట్టి చేస్తున్నాను. నిజానికి మనస్పూర్తి గా , ఇష్టం గా పని చేసి ఒక 5 రోజులు అయ్యింది. ఆ 6 రోజుల క్రితమే నేను పెట్టిన సెలవులు అయ్యిపోవటం తో తిరిగి ఇక్కడికి వచ్చాను. తిరిగి వచ్చాక నేను ఇష్టపడి పని చేసింది ఒక్కరోజు మాత్రమే. వర్క్ పై నాకు ఇంట్రెస్ట్ పోవటానికి వున్న కారణాలు అనేకం.
నిజంగా ఈ రోజు పెద్దగా చెప్పు కోవాల్సింది ఏదీ లేదు. నా డైరీ లో ఒక నిస్సారమైన పేజీ, నిరాశగా మిగిలి పోయిన రోజు ని తప్ప .
ఎప్పట్లాగే ఈరోజూ తెల్లారింది, సూరీడొచ్చాడు, కొల్హాపూర్ లో చాలా నిత్తేజం గా బద్ధకం గా , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ నేను లేచాను . ఫార్మాలిటీస్ అన్నీ ముగించుకుని ఆఫీసు కు వచ్చేసాను. అందరిలా హడావుడిగా ఆఫీసు కు వెళ్ళే అదృష్టం నాకు లేదు, ఎందుకంటే నేనుండే రూం కిటికీ తెరిస్తే నా కేబిన్ కనిపిస్తుంది. ఒకే కాంపౌండ్ లో ఎదురెదురు బిల్డింగ్స్ మావి . రెండు అడుగులు వేస్తె మా ఇల్లు ఆఫీసు అయిపోతుంది . వచ్చి రాగానే క్లైంట్ కాల్స్ రిసీవ్ చేస్కోవటం , సైట్ ఇంజినీర్ల నుంచి స్టేటస్ తీస్కుని వాళ్ళ ని మోబిలైస్ చెయ్యటం, ఇన్వాయిస్ లు, డి.పి.ఆర్. లు , వర్క్ కంప్లీసన్ సర్టిఫికేట్ లు , జె.యం.సి. లు, అప్పుడప్పుడు మనసు బాగోపోతే బ్లాగ్స్ చదవటం , ఇంతే నా ప్రపంచం . ఈరోజు కూడా పనిలేని మా హెడ్ ఆఫీసు వాళ్ళు ఎక్సిక్యూసన్ పేరుతో సాయంత్ర వేలని తినేశారు. సేల్స్ అని, టార్గెట్ అని రోజూ వుండే రచ్చే ఈ రోజు కొంచెం మోతాదు మించింది .
ఈ హడావిడి లో ఎప్పుడు వచ్చిందో తెలీదు కానీ , చడీ చప్పుడు లేకుండా నిశ్శబ్దం గా కూర్చుని ఉంది ఒక మెసేజ్.
"వన్ న్యూ మెసేజ్ రేసీవ్ద్ " అని చూడగానే ఏ ఎయిర్టెల్ వాడో ,డి.టి.హెచ్. ఆఫర్ కోసం పంపించే వుంటాడు అనుకున్నా, ఎందుకంటే రోజూ వచ్చే టి.వి. సీరియల్ లాగా గత 4 రోజులుగా సరిగ్గా ఈ టైం కి మెసేజ్ పంపించేది వాడే. రీడ్ బటన్ ప్రెస్ చేసి మెసేజ్ చదివా,
"బావ గారూ బావున్నారా ?, ఏం చేస్తున్నారు .. మీ బుజ్జి " అని మెసేజ్ పెట్టింది మా బుజ్జి.
బుజ్జి నా మరదలు , మా మేనమామ కూతురు. పెపంచం లో బావల్ని ఎవరినైనా ,ఆట పట్టించే హక్కు మరదల్లకి ఉంది అని ఫీల్ అవ్వుతూ వుంటుంది . మరదల్లని వుడికించే హక్కు బావలకు కూడా ఉంది అనేది నా ఫీలింగ్ .సో ఎప్పుడూ మా మద్య చిన్న చిన్న గిల్లి కజ్జాలు షరా మాములే . తను నా చేతిలో కావాలనే చాలా విషయాల్లో ఓడిపోయి నీ గెలుపు వెనక నే వున్నాబావ అంటుంది.తనకు నా కంటే నా మాటలంటే నే ఎక్కువ ఇష్టం , అందుకోసమే నాతొ ఏదో ఒక విషయం పై వాదిస్తూ వుంటుంది . చిన్నప్పట్నుంచీ తను నెల్లూరు లోనే పెరిగింది. మా నెల్లూరు , గోదావరి ల మాటల కామ్బినేసన్ మా ఇంట్లో అందరికీ చాలా సరదాగా వుంటుంది . బావలకు మరదల్లపై పెత్తనం చెలాయించే హక్కు వుందని మా నాన్నని చూసి నేర్చుకున్నా. ఒకసారి ఏదో మాట్లాడుకుంటూ వున్నపుడు "అది కాదు బావా ..! " అంటూ తను ఏదో చెప్పబోయింది, వెంటనే నాలో బావ నిద్రలేచాడు , " ఎంటే బావ , బావ అంటూ పిలుస్తున్నావ్ ? పెద్దాలంటే గౌరవం లేదా ? , బావ గారు అని పిలువు "అని ఓ హుకుం జారీ చేశా. మొదట్లో ఈ చట్టం నాకు బాగానే కలిసొచ్చింది .అయితే అంతే త్వరగా ఈ చట్టం లో లొసుగులు తనకి అర్దమైపోయాయి . మాటకు ముందో గారు , వెనకో గారు పెట్టి , నా చేత తను వండిన గారెల్ని తినిపించేసింది . ఇక లాభం లేదనుకొని చట్టం లో కొన్ని సవరణలు చేశా , " అందరూ వుంటే బావ గారు అను, అయితే ఎక్కువ సార్లు గార్ల ప్రయోగం నిషిద్దం, మనమిద్దరమే వున్నపుడు నీ ఇష్టం " అంటూ నేను పంపిన సవరణ చట్టం పై అలాగే బావగారు అంటూ ఓ నవ్వుసంతకం చేసేసింది.
భళా రే బాబు భళా అనుకుంటూ నేను నాలో ఉన్న బావని భుజం తట్టి అభినందించేశా , మా బుజ్జి నవ్వు కు అర్ధం త్వరలోనే నాకు అర్ధమయ్యింది. ఈ సవరణ చట్టాన్ని ఇంకా వాడిగా నాపై ప్రయోగిస్తుంది . అక్కడక్కడా బావ గారు అనమని నేనన్నచోట బావ అని , బావ అనమన్న చోట నువ్వు అనీ అంటుంది . మా బుజ్జి ఏమన్నాబావుంటుంది , తను బావ గారు అంటూ ఒక డిఫరెంట్ స్లాంగ్ లో అంటుంది . అది హార్ట్ లో ఎక్కడో టచ్ చేసి నన్ను ఫోన్ తో పాటూ మెలికలు తిప్పేస్తుంది. మా బుజ్జి నేను ఏం చెప్పినా వింటుంది, ఏంచెయ్యమన్నా చేస్తుంది. మొన్న ఒకరోజు అత్తయ్య ఏం చేస్తుంది అని అడిగా, గుడికి వెళ్ళింది బావా అని తను రిప్లై ఇచ్చింది. మరి నువ్వు వెళ్ళవా గుడికి , ప్రసాదం తినటం తప్ప , ఒక్కసారైనా దేవుడికి దణ్ణం పెట్టావా ?అని అడిగా, అంతే ఆరోజు ఆ టాపిక్ మీద నేను మాట్లాడలేదు. ఏ రోజూ సాధారణం గా గుడికెల్లని మా బుజ్జి, భక్తురాలి అవతారమెత్తి మొత్తం వాళ్ళ ఇంటినీ ,ఫ్రెండ్స్ నీ అవాక్కు చేసింది .దేవి నవరాత్రులు తొమ్మిది రోజులూ ఉపవాసం చేసి , ఆ దేవి కరుణనూ , నా కటాక్షాన్నిపొందాలని స్కెచ్ వేసింది. మొదటి రోజూ ప్లాన్ బాగానే వర్క్ అయింది, బావా ఈ రోజూ పూజ చేశా , ప్రసాదం తీస్కో అంది. ఫోన్ లో ప్రసాదమేంటే నీ మొహం అంటూ నేను అనేసరికి , నిజమే బావోయ్ అంటూ నాలుక కరుచుకుంది . తర్వాత రోజూ, పొద్దున్నే లేవంగానే ఇడ్లీ లు తినే బుజ్జి గుడ్లు తేలేసింది . అయినా నిగ్రహించుకుని రెండోరోజు పూజ మొదలెట్టింది , ఏ రోజూ లేనిది మా బుజ్జి పొద్దు పొద్దున్నే కాల్ చేసింది ,' ఏంటి రా చెప్పు ?'అన్నాను , 'బావా పూజ' అంది , 'నిన్న చేసావ్ గా' . నేను అడిగా, 'ఈ రోజూ చేశా ' తను అంది , ఎన్ని రోజుల ప్లాన్ అన్నాను , 'తొమ్మిది' .రిప్లై కి నా కళ్ళు ఒక్క సారి బ్లింక్ అయ్యాయి , నేను షాక్ అవ్వటం లో తప్పులేదు , ఎందుకంటే మా బుజ్జి వాళ్ళమ్మ చేసే పూజ దగ్గర కూర్చుంది అంటే దానికి రెండే కారణాలు 1 . ప్రసాదం బాగా తినొచ్చు 2 . ఆ రోజూ కాలేజీ డుమ్మా కొట్టెయ్యవచ్చు . అలాంటిది ఈ రోజూ కూడా పూజ చేసిందంటే ., సమ్ థింగ్ ఈస్ రాంగ్ , సరే ఏం కోరుకున్నావే బుజ్జి అని అడిగా, దేవుడికి చెప్పినవి బయట చెప్పకూడదు బావా అని తప్పించేసుకుంది . కానీ పాపం గొంతు మరీ నీరసించి పోయింది. మద్యాహ్నం లంచ్ టైం లో తను మరోసారి గుర్తొచ్చింది. బుజ్జి భోజనం చేశావా , కాల్ చేశా , మాములుగా అయితే అరిసిందో పిలిచిందో కూడా తేడా తెలితని విధం గా మాట్లాడే మా బుజ్జి లేదు బావా అని చిన్న గా ఆన్సర్ ఇచ్చింది . నాకు మాత్రం తను అలా నీరసించి పోవటం అస్సలు నచ్చలేదు . బుజ్జీ నీకు తొమ్మిది రోజులూ ఏమీ తినకుండా ఇంత నిష్టగా ఉపవాసం చెయ్యమని ఎవరు చెప్పారు అని అడిగా, మా ఇంటి పక్క గుళ్ళో పూజారి గారు బావా అని చెప్పింది . పూజ చెయ్యమన్నారు , ఉపవాసం వుంటే మరీ మంచిది అని చెప్పారు . కానీ రెండు రోజులకే నేను తోట కూర కాడ లా నీరసించి పోయాను అంది. మా బుజ్జి కి జ్ఞాన భిక్ష పెట్టటానికి ఇదే సరైన టైం అనుకున్నా . అందుకే ఇక ఆలశ్యం చెయ్యకుండా క్లాసు మొదలెట్టేసా , చూడు బుజ్జీ పూజ చెయ్యటం వరకూ మాత్రమే మన వంతు , అలా అని పూజ చేసిన ప్రతీ రోజూ ఉపవాసం వుండాలి అంటే అదీ కానిపని . అందుకోసం పూజ చెయ్యి , దాంతో పాటూ టైం కి భోంచెయ్యి అని చెప్పా. మా బుజ్జి కి కొద్ది పాటి జ్ఞాన భిక్ష కలిగింది , కానీ ఉపవాసం మాననంటోంది . నాకు తెలుసు తన మనస్తత్వం , పట్టు వదలని విక్రమార్కుడు వాళ్ళ కజిన్ అన్నట్టీ వ్యవహరిస్తుంది. ఆ టైం లోనే నా మెదడు పాదరసంలా పనిచేసింది . సో బుజ్జి నీరసించ కుండా వుండాలంటే తినాలి . అయితే బయట పదార్ధాలు తినకూడదు కానీ ప్రసాదం తినొచ్చు . ఇది పూజ చట్టం లో నాకు తెలిసిన గొప్ప లొసుగు. ఇది మా బుజ్జి కి చెప్పా . అబ్బో తన బాద ఇంత త్వరగా తీరిపోతుందని ఆమె అస్సలు ఊహించి వుండదు. నేను చెప్పిన మాటని తు, చ తప్పకుండ పాటించే మా బుజ్జి దీన్ని మాత్రం రెండు రెట్లు ఎక్కువ శ్రద్ధ తో చేసింది , ఫలితం గా ప్రసాదాన్ని టిఫిన్ గా మార్చేసుకుంది , నీరసాన్ని జయించింది పూజని పూర్తి చేసింది . ఏదో ఒలింపిక్ పతకం సాధించినంత అందం తో బావా నేను పూజ పూర్తి చేసానోచ్చ్ అంది. బుజ్జమ్మా! ప్రసాదమైనా , టిఫిన్ అయినా ,ఏది ఏమయినా తినటం తినటమే అని హిత బోధ చేద్దుల్లోకి , ఇది తొండి ఆట నేనొప్పుకోను అంటూ నాపై కోపం తో ఊగిపోయింది . హా అయినా మాకివేం కొత్త కాదు , అలకలు , గిల్లి కజ్జాలు టైం లో కూడా మా బుజ్జి భలే వుంటుంది.
